نور بخوف: سمااااااااا
محستش بنفسى غير وايد سحبتنى بسرعة من اوتام العربية وواقعن على الارض ببص اشوف مين ده وكانت الصدمة
نور بصدمة: مش معقول
ووفى مكان اخر بالتحديد فى قصر والد سما
ماهر بغضب: ازاى يعنى منفذتش ازاى
مجهول: ياباشا حد لحقها ف اخر لحظة ده انا خلاص كان بينى وبنها مفيش
ماهر بغضب: حد حد مين ده
مجهول: معرفش ياباشا
ماهر بغضب وصوت عالى: طب اخفا من وشى دلوقتى لحد ما اشوف هعمل اى واقولك
مجهول: تمام ياباشا
وفى اللحظة ديه نزلت ناهد
ناهد: فى اى يا حبيبى مالك صوتك عالى ليه
ماهر بغضب: معرفش ينفذ فى واحد انقذها ف اخر لحظة
ناهد برفع حاجب واستغرب: حد حد مين ده
ماهر: مش عارف بس لو طلع هو هيبقا اخر يوم فى عمروا
ناهد: ممكن يكون بس معتقدش انوا اهبل اووى كده عشان يعديك
ماهر بغضب: هو فعلاا هيبقا اهبل
ناهد بابتسامة: سيبك بقا من الموضوع ده عاصم جاى النهارده من السفر
ماهر بسعادة: كويس انك فكرتينى موضوع نرمين وسما لخمنى ونستهم هو فين دلوقتى
ناهد: ممكن يدخل علينا فى اى لحظة
وعند سما ونور
سما بصدمة: مش معقول عاصم
عاصم بابتسامة: اى مش مبسوطة انى رجعت
سما بفرحة: مش مبسوطة دانا طايرة من الفرحة
قولت كده وانا بحضنوا واتوجع
عاصم بالم: يبنتى براحة هتكسرى طهرى دانا
سما بسرعة: انا اسفة اسفة معلاش مانت كمان كنت عاملى فيه سوبر مان
عاصم بمشاكسة: صدقى انا غلطان يا بت انتى كنت سيبت العربية تدوسك وكنا نخلص من لمضك
سما بغيظ: بقا لمضة مش احسن ما اكون بغل ذيك
عاصم بغيظ: انا بغل يا كلبة البحر انت
سما بصدمة: انا كلبة بحر يا صفيق انت
عاصم كان لسة هيتكلم نور سكتيتنا
نور بزعيق:باااس فيه اى انتوا هتفضلوا تتخنقوا كتير ولا اى الناس اتلمت علينا
بصيت انا وعاصم حاولينا لقينا الناس كلها ملمومة حوالينا ومستغربين من اللى بيحصل
عاصم بهمس: انا رايه نقوم نمشى عشان فعلاا احنا بقينا فرجة
سما بهمس: عندك حق يلا بينا
(مشوا هما التلاتة وكل ده وكان واقف حد براقبهم بغضب وغيرة ويتوعد لسما)
قاعدنا على كافيه
سما: انت رجعت امته يا عاصم وناوى تقعد اد اى
عاصم: انا خلااص مش هسافر تانى
سما بفرحة: بجد يعنى خلااص خلصت دراسة هناك
عاصم بحب: ايوا خلصت وهفض هنا معاكى
كل ده تحت نظر نور اللى بتبص عليهم بحزن وغيرة فى نفس الوقت
سما: مالك يا نور قاعدة ساكته يعنى
نور بتوتر: ل لا يا حبيبتى مفيش حاجة بس لسة خايفة من اللى حصل بس
عاصم: معلاش يا نور معرفتش اسلم عليكى عشان اللى حصل واتلهيت مع سما انتى عارفة هى بالنسبالي اى
نور بحزن: لا عادى ولا يهمك حمد الله على سلامتك
عاصم: الله يسلمك مش يلا يا سما انا ميت من الجوع وكمان نونو وحشتنى جدا وبابا وماما وعمى هما عاملين ايه
سما بحزن ودموع: بابا مات يا عاصم
عاصم بصدمة: اى مات امته وبابا مقاليش ليه
حكيتلوا كل اللى حصل من وقت ما بابا مات وباباها عمل معانا اى انا وماما وتعب ماما لحد الحظة اللى احنا فيه
سما بنهيار: هو ده كل اللى حصل
عاصم بصدمة: بابا يعمل كل ده ليه هو عمى عمل معه اى لكل ده
سما بدموع ونور بتحاول تهديه: معرفش يا عاصم معرفش